January 29, 2009

A killer without borders

As if you didn’t have enough to worry about ... consider the deadly, infectious and highly portable disease sitting in the lungs of a charming young man here, Garik Hakobyan. In effect, he’s a time bomb.

Mr. Hakobyan, 34, an artist, carries an ailment that stars in the nightmares of public health experts — XDR-TB, the scariest form of tuberculosis. It doesn’t respond to conventional treatments and is often incurable.

XDR-TB could spread to your neighborhood because it isn’t being aggressively addressed now, before it rages out of control. It’s being nurtured by global complacency.

When doctors here in Armenia said they would introduce me to XDR patients, I figured we would all be swathed in protective clothing and chat in muffled voices in a secure ward of a hospital. Instead, they simply led me outside to a public park, where Mr. Hakobyan sat on a bench with me.

“It’s pretty safe outside, because his coughs are dispersed,” one doctor explained, “but you wouldn’t want to be in a room or vehicle with him.” Then I asked Mr. Hakobyan how he had gotten to the park.

“A public bus,” he said.

He saw my look and added: “I have to take buses. I don’t have my own Lincoln Continental.” To his great credit, Mr. Hakobyan is trying to minimize his contact with others and doesn’t date, but he inevitably ends up mixing with people.

Afterward, I asked one of his doctors if Mr. Hakobyan could have spread his lethal infection to other bus passengers. “Yes,” she said thoughtfully. “There was one study that found that a single TB patient can infect 14 other people in the course of a single bus ride.”

Americans don’t think much about TB, just as we didn’t think much of AIDS in the 1980s. But drug-resistant TB is spreading — half a million cases a year already — and in a world connected by jet planes and constant flows of migrants and tourists, the risk is that our myopia will catch up with us.

Barack Obama’s administration should ensure it isn’t complacent about TB in the way that Ronald Reagan was about AIDS. Reagan didn’t let the word AIDS pass his lips publicly until he was into his second term, and this inattention allowed the disease to spread far more than necessary. That’s not a mistake the Obama administration should make with tuberculosis.

One-third of the world’s population is infected with TB, and some 1.5 million people die annually of it. That’s more than die of malaria or any infectious disease save AIDS.

“TB is a huge problem,” said Tadataka Yamada, president of global health programs for the Bill and Melinda Gates Foundation. “It’s a problem that in some ways has been suppressed. We often don’t talk about it.”

Ineffective treatment has led to multi-drug resistant forms, or MDR-TB. Scarier still is XDR-TB, which stands for extensively drug resistant TB. That is what Mr. Hakobyan has. There were only 83 cases of XDR-TB reported in the United States from 1993 to 2007, but it could strike with a vengeance.

“We always think we live in a protected world because of modern medicines and the like,” Dr. Yamada said. “But if we get a big problem with XDR, we could be in a situation like we had in the 19th century when we didn’t have good treatments.”

If we were facing an equivalent military threat capable of killing untold numbers of Americans, there might be presidential commissions and tens of billions of dollars in appropriations, not to mention magazine cover stories. But with public health threats, we all drop the ball.

Because of this complacency about TB, there hasn’t been enough investment in treatments and diagnostics, although some new medication is on the horizon.

“Amazingly, the most widely used TB diagnostic is a 19th-century one, and it’s as lousy as you might imagine,” said Dr. Paul Farmer, the Harvard public health expert whose Partners in Health organization was among the first to call attention to the dangers of drug-resistant TB.

In Armenia, the only program for drug-resistant TB, overseen by Doctors Without Borders, can accept only 15 percent of the patients who need it. And the drugs often are unable to help them.

“After two years of treatment with toxic drugs, less than half of such chronic TB patients are cured, and that’s very demoralizing,” noted Stobdan Kalon, the medical coordinator for Doctors Without Borders here. And anyone who thinks that drug-resistant TB will stay in places like Armenia is in denial. If it isn’t defused, Mr. Hakobyan’s XDR time bomb could send shrapnel flying into your neighborhood.

Nicholas D. Kristof invites you to comment on this column on his blog www.nytimes.com/ontheground, and join him on Facebook at www.facebook.com/kristof.


Candles for people living with HIV

On December 1st, when we celebrated the 20th anniversary of World AIDS Day at "Avangard" club, we presented live show with candle. Later we decided to make a social advertisement on this topic and here is the result.
Thanks to everybody for their enthusiasm and for taking part in the video.

"If we light candles for all the people living with HIV, we need 384 days, 6 hours and 12 minutes..."

Open letter against intolerance

After the government in Armenia signed the UN declaration against discrimination based on sexual orientation in December 2008, we have witnessed a resurgence of hostile rhetoric against homosexuals both in official and oppositional media. Many media outlets publish professionally unqualified articles, which at best resemble neighborhood gossips. This phenomenon could have been overlooked if the danger of mass media becoming a platform to disseminate hatred and intolerance did not exist. These publications do not even demonstrate elementary journalistic professionalism and lack any kind of homework or research. Questions, such as what is homosexuality? Who are the homosexuals in Armenia? How do they live? Are they different from larger society (even though the answers to these questions are never simple and straightforward), are never asked?

Even though the general absence of any desire to ask fundamental questions about homosexuality, male homosexuality in Armenia has been consistently described as a threat to national security, a result of accepting European decadent values or a pathology and disease, while homosexual women have been denied of existence all together or condemned in not fitting into the image of a “proper” Armenian woman.

Some of the most recent publications which disseminate hatred towards homosexuals and can potentially become a source of violence, include the article “Armenian lesbians are becoming more active” in Aravot daily (July 22, http://new.aravot.am/am/articles/culture/54469/view); an interview with the rising star of the Republican Party Edward Shahmazanov in the same newspaper, in which the prominent politician claims that he is anti-gay; and the following statement by the head of the “Sustainable Human Development” agency in Armenia Karine Danielyan: “It’s been always considered that 4-5% of humanity has such pathologies…these should be regarded as a disease.”

We believe that such statements are largely a result of illiteracy in issues of homosexuality which is reflected upon the prevalent obsession to defend the patriarchal structure of society and to present it as a national value. Nevertheless, we also realize that such statements uttered by prominent public figures and politicians could be received by mainstream society as the state official policy. Thus, several civil society groups and individuals, concerned with these developments, strongly condemn the statements which disseminate hatred and intolerance. Before inflicting potentially violent rhetoric, such public figures should realize that they have a responsibility towards larger society and towards its sexual minorities as well, including their safety and well-being.We urge all officials, politicians, journalists, teachers, doctors and all those who are engaged in public work as well as each and every individual, to get acquainted with problems that homosexual men and women face in Armenia, their socially active initiatives and to the contemporary debates around gender and sexuality.


Please, sign this petition on queeringyerevan.blogspot.com. We appreciate further comments and suggestions.

------------------------------------

Signed,

- WOW – Women-Oriented Women

- Women’s Resource Center

- Anna Barseghian, director of Utopiana Association, cultural practitioner, mother of two children

- Stefan Kristensen, PhD in Philosophy, father of two children

- Unzipped: Gay Armenia (gayarmenia.blogspot.com), (unzipped.blogspot.com)

- PINK Armenia (pinkarmenia.blogspot.com)

- Transgenders in Armenia (trans-armenia.blogspot.com)

- Onnik Krikorian, journalist/photojournalist (www.oneworld.am)

- Robyn Pirckens, art curator

- Myrthe Korf, human rights activist & human being (armenianodar.blogspot.com)

- ILGA-Europe (www.ilga-europe.org)

- Edgar H. Manukyan, MD, MS, Assistant Professor, Department of Dermatology, STIs and Cosmetology (users.freenet.am/~skinsti) * Yerevan State Medical University

- The Cali Garmo (www.thecaligarmo.com)

- Tatevik Tuniyants, lunguist, Area Studier, MD

- Sergey Gabrielyan, New Generation NGO Armenia

- Guarantee NGO Armenia

- Jirair Ratevosian, MPH, United States field coordinator for the Health Action AIDS Campaign of Physicians for Human Rights (www.physiciansforhumanrights.org/hiv-aids)

- Queers United (queersunited.blogspot.com)

- David Hayrapetyan, executive director, "New Vision to Democracy" NGO, Ijevan

- Micha Meroujean, founder of Yesoudo.com

- Mikael Danielyan, Helsinki Association (www.hahr.am)

- Paata Sabelashvili, President, Inclusive Foundation, Republic of Georgia (www.inclusive-foundation.org, www.gay.ge)

- ILGA International (www.ilga.org)

- Dikran Safarian

January 25, 2009

Open letter

This Open Letter is prepared by the Women-Oriented Women’s (WOW) Collective (Queering Yerevan blog) against homophobia, hate and intolerance spread by recent publications in Armenian media as well as statements by some representatives of civil society and politicians in response to Armenia’s endorsement of the UN gay rights statement.

For background, please read:
* Hate, lies, ignorance
* Republican party spokesman "does't like gays"
* Shocking revelation by Aravot daily

To sign the letter, please visit Queering Yerevan

Հայաստանի կառավարության կողմից ՄԱԿ–ի` միասեռականների իրավունքները պաշտպանող հռչակագրի ստորագրումից ի վեր (դեկտեմբեր, 2008), պաշտոնական ու ընդդիմական մամուլում բազմապատկվել են միասեռականների դեմ արտահայտվող հռետորությունները։ Շատ լրատվամիջոցներ հրատարակում են լրագրողական տեսանկյունից տգետ հոդվածներ, որոնք առավելագույնս թաղային բամբասանք են հիշեցնում։ Նման երևույթները կարելի էր աչքաթող անել, եթե շատ դեպքերում զանգվածային մամուլը չվտանգվեր դառնալու ատելության ու անհանդուրժողականության խոսափող։ Առավել ցավալին այն է, որ այս հրապարակումները նույնիսկ չեն ցուցադրում տարրական լրագրողական պրոֆեսիոնալիզմի նշույլ՝ հասարակ հետազոտական տնային աշխատանք։

Չեն հասցեագրվում տարրական հարցեր, ինչպիսիք են՝ ի՞նչ է միասեռությունը, ովքե՞ր են միասեռականները Հայաստանում, ինչպե՞ս են ապրում, տարբե՞ր են առավել լայն հասարակությունից, թե՞ ոչ (իհարկե, նման հարցադրումները միանշանակ պատասխան չունեն)։ Չնայած նույնիսկ հարցադրումների բացակայությանը՝ միասեռական տղամարդիկ միանշանակ բնութագրվում են որպես ազգային անվտանգությանը սպառնացող խնդիր, Արևմուտքի «անկումնային» բարքերի արդյունք, այլասերվածության օրինակ, պաթոլոգիա, իսկ կանայք ընդհանրապես անտեսվում են կամ քարկոծվում՝ կնոջ ընդունված ավանդական կերպարին չհամապատասխանելու համար։

Վերջին շրջանում միասեռականների նկատմամբ ատելություն սերմանող ու հնարավոր բռնության տեղիք տվող հրապարակումներից է Առավոտ թերթում լույս տեսած ՀԱՅ ԼԵՍԲՈՒՀԻՆԵՐՆ ԱԿՏԻՎԱՑԵԼ ԵՆ հոդվածը (Առավոտ, 22 հունվար), նույն թերթում տպված Հանրապետական կուսակցության երիտասարդ «աստղ» Էդվարդ Շարմազանովի այն հայտարարությունը, թե ինքը «կտրուկ դեմ է» միասեռականներին և բնապահպան ու «Հանուն Կայուն Մարդկային Զարգացման» ասոցիացիայի նախագահ Կարինե Դանիելյանի հայտարարությունը. «Միշտ համարվել է, որ մարդկանց մոտ 4-5 տոկոսը ունի այդպիսի շեղումներ , դա եղել է դարերով ի վեր և ընկալվել է որպես հիվանդություն, որպես շեղում» (Սեռական փոքրամասնությունների շահերը պաշտպանող քաղաքական հայտարարությունը դժգոհություններ է առաջացրել - 2009/01/12 ՀԵՏՔ, հասարակություն, Քրիստինե Աղալարյան):

Հավատացած լինելով, որ նման հայտարարությունները մեծապես տգիտության արդյունք են, որն արտահայտվում է ճնշող հայրիշխանական համակարգը պաշտպանելով ու ներկայացնելով որպես համազգային արժեք, բայց և այնպես գիտակցելով, որ հեղինակավոր պետական գործիչների կողմից արտահայտված կարծիքները կարող են հասարակության կողմից ընկալվել որպես պաշտոնական քաղաքականություն, քաղաքացիական հասարակության կառույցները և մի խումբ անհատ անձինք խստորեն դատապարտում են ատելություն ու անհանդուրժողականություն տարածող հայտարարությունները։ Վերջիններս անտեսում են քաղաքական/հասարակական/մշակութային գործչի պատասխանատվությունը առավել լայն հասարակության նկատմամբ, ինչպես նաև Հայաստանում ապրող միասեռականների կենսական անվտանգությունն ու կոնկրետ փորձառությունը՝ որպես հասարակության մաս։

Կոչ ենք անում պետական գործիչներին, լրագրողներին, ուսուցիչներին, բժիշկներին և հասարակության լայն շերտերի հետ գործ ունեցող այլ մասնագիտությունների տեր մարդկանց ու ընդհանրապես բոլոր քաղաքացիներին, ծանոթանալ միասեռական կանանց ու տղամարդկանց հուզող խնդիրներին, միասեռականությանն առնչվող ժամանակակից սոցիոլոգիական, մշակութաբանական գրականությանը, ինչպես նաև Հայաստանում բնակվող միասեռականների հասարակական ակտիվիստական գործունեությանը։

Խնդրում ենք ստորագրել վերը շարադրված բաց նամակը և ըստ ցանկության ավելացնել սեփական մտորումներն ու հայտարարությունները։

Կանանց Ուղղված Կանայք (queeringyerevan.blogspot.com)

January 22, 2009

NGO exhibition in Gyumri

Non-profit organization exhibition-conference took place on January 18 at the Youth Center of Gyumri. PINK Armenia and Women’s Resource Center also participated in that event from Yerevan, presenting our mission and partnership with Gyumri. Real People, Real World NGO couldn’t take part but we presented their organization as well as their new Center in Gyumri.

First time we distributed our new booklets and flyers during this event.

After the exhibition, representatives from the Ministry of Sport and Youth Affair, US Embassy and Eurasian Partnership Foundation presented their projects in Armenia, suggesting participants to apply for grants.

The next section of presentation was provided to local NGOs to present their mission in Armenia and connection with Shirak region. This section was opened by PINK Armenia, where we first time show our own videos and socials ads. Then we talk about our collaboration with NGOs dealing with sexual health and we presented our best partner – Women’s Resource Center. All the participants liked their ideas and activities, also several NGOs were ready to start their cooperation with them. The most exciting point for us was presentation of the World AIDS Day 2008 project, where we show small videos and the main poster, which show the benefits of our partnership.

In the end of event organizers conducted thematic discussion by 3 topics, suggested by all the participants: “sexual health and safe sex behavior”, “youth cultural, educational and intellectual possibilities” and “historical and cultural memorials”.

Event was concluded successfully. Participants left the event with hopes to gather more often and make the Youth Center more active and useful. For all of this we want to thank Mr. Sergey Gabrielyan for conducted this annual event.

January 21, 2009

Woman kills husband in Makurdi, Benue State, for having sex without condom

COURT spectators in a Makurdi Magistrate Court got the shock of their lives when a housewife confessed that she hacked her husband to death for daring her for sex on a night she was not keen to do it without using a condom.

Mrs. Agbase Nenge Agidi whose reason for terminating the life of her husband was because he was HIV/AIDS positive and wanted to have sexual relationship with her unprotected which she frowned at.

The suspect told the court that they had worked out how the husband and her could have sex which was duly accepted by both of them, but explained that she was shocked when on that penultimate night, he decided to have it against the established rule.

The woman recalled in tears how the late husband lost his usual calm when desperate about it and she resisted him because her acceptance could spell doom for her, which aggravated the already charged husband into assaulting her physically with all the strength in him.

Mrs Nenge who is already cooling off in the prison, said it was at the point when her husband got hold of a cudgel which he used on her that she realised that she was already in danger and had to fight back for her dear life.

After struggling with her husband to get rid of the cudgel which she eventually did, to protect herself from further attacks, she mistakenly hit the husband on his head and he slumped and died.

The late Nenge’s wife admitted during cross examination that she hit the husband on the head which led to his death but explained that it was due to an act of provocation from her late husband who initially attacked her when he knew he had flouted the rule and it was not safe for her to have sex without condom.

source: Odili.net

Obama's support for the LGBT community

"While we have come a long way since the Stonewall riots in 1969, we still have a lot of work to do. Too often, the issue of LGBT rights is exploited by those seeking to divide us. But at its core, this issue is about who we are as Americans. It's about whether this nation is going to live up to its founding promise of equality by treating all its citizens with dignity and respect."

-- Barack Obama, June 1, 2007

red more in Unzipped: Gay Armenia blogs

January 15, 2009

HIV prevention hampered by homophobia

Every two or three days a person is killed in Brazil in violence connected with his or her sexuality, according to Brazil's oldest gay rights association, Grupo Gay da Bahia (GGB). In Mexico, the reported figure is nearly two a week.
Most of the victims are men who have sex with other men (MSM) - whether they are gays or bisexuals - or transgender people.
But if Brazil and Mexico top the table of violence against men who have sex with men in Latin America, this may be because rights groups there monitor the situation more closely than elsewhere in Latin America. Much violence simply goes unreported elsewhere, gay activist organizations say.
"Brazil and Mexico are the only countries which have a register, which keep track of the murders. That does not mean necessarily that there is more violence there," says Arturo Díaz Betancourt of the Mexican National Council for the Prevention of Discrimination.
It is notable that when the United Nations Special Rapporteur on Extra-Judicial Killings made an official mission to Guatemala in 2006 his attention was drawn to a series of murders of gay and transgender people, and his subsequent report to the Human Rights Council stated "There has been impunity for murders motivated by hatred towards persons identifying as gay, lesbian, transgender, and transsexual. Credible information suggests that there were at least 35 such murders between 1996 and 2006. Given the lack of official statistics and the likely reticence if not ignorance of victims' family members, there is reason to believe that the actual numbers are significantly higher."
Many Latin American countries boast socially advanced legislation when it comes to defending sexual freedom and orientation. With law reform in Nicaragua and Panama over the past 12 months, there are now no states in Latin America which criminalize homosexual relations, for example.
Yet perhaps influenced by a lingering "machismo", prejudice and discrimination continue to flourish, whatever the laws say. Latin America is widely regarded as having a long way to go to successfully counter homophobia, or "fear or hatred of homosexuals."
"There is a real contrast between reality and theory. This is the developing region of the world with the highest number of laws against discrimination based on sexual orientation," says Dr. Ruben Mayorga, UNAIDS Country Coordinator for Argentina, Chile, Paraguay and Uruguay.
Aside from the individual pain homophobic attitudes inflict, the continuing stigma attached to same-sex relations is complicating hugely the task of slowing the spread of HIV in a region where sex between men is a leading mode of HIV transmission, health experts say.
Stigma and homophobia increase the isolation of gays, bisexuals and transgender people making them more reluctant to come forward, be identified and get advice.
"Homophobia represents a threat to public heath in Latin America," the Pan American Health Organization affirmed in a report. "This form of stigma and discrimination based on sexual orientation does not just affect the mental and physical health of the homosexual community, but contributes to the spread of the HIV epidemic."
UNAIDS has long campaigned against discrimination whether against those infected by the HIV virus or against a person for his or her sexual orientation.

source: UNAIDS

January 13, 2009

Results of UN Statement

Here we'll present you Armenian and Russian article from Hetq.am and Novosti Armenii

Սեռական փոքրամասնությունների շահերը պաշտպանող քաղաքական հայտարարությունը դժգոհություններ է առաջացրել

Դեկտեմբերի 9-ին Մարդու իրավունքների հռչակագրի 60-ամյակին նվիրված ՄԱԿ-ի գլխավոր ասամբլեայում տեղի ունեցած նստաշրջանի ժամանակ մի խումբ երկրների կողմից ստորագրած «Սեռական ուղղվածության և սեռական ինքնության հարցերում մարդու իրավունքների պաշտպանության մասին» հայտարարությունը խառնաշփոթ իրավիճակ է ստեղծել այդ ոլորտով զբաղվող որոշ կառույցների և անհատների շրջանում: Այսօր «Հայելի» ակումբում հարցի շուրջ բանավիճեցին Կառավարման փորձագետ Հարություն Մեսրոբյանը, Աշխարհագրական գիտությունների դոկտոր, բնապահպան, «Հանուն կայուն մարդկային զարգացման» ասոցիացիայի նախագահ Կարինե Դանիելյանը, ԱԳՆ միջազգային կազմակերպությունների վարչության պետ Ձյունիկ Աղաջանյանը:

Ստորագրված փաստաթղթին առաջինն ահազանգել է Կարինե Դանիելյանը: Նա «Գոլոս Արմենիի» թերթի հոդվածում կարդացել է, որ սեռական փոքրամասնությունների պաշտպանության համար ստորագրվել է կոնվենցիա: Պարզվել է` ոչ թե կոնվենցիա է, այլ քաղաքական հայտարարություն, որին 63 երկրների հետ միացել է նաև Հայաստանը:

Կարինե Դանիելյանը ծանոթացել է փաստաթղթին և նշում է, որ երբ ծանոթացել է տեքստին, այն ուղղակի սեռական փոքրամասնությունների պաշտպանությանն ուղված փաստաթուղթ է: Նա նշում է, որ եթե նույնիսկ այս հայտարարությանը չեն միացել ԱՄՆ-ը, Ռուսաստանը, Թուրքիան, որտեղ սեռական փոքրամասնությունները շատ ավելի բարձր տոկոս են կազմում, ապա ինչու է միացել Հայաստանը:

Ձյունիկ Աղաջանյանը պարզաբանեց, որ այդ հայտարարությունն ընդամենը ընդհանուր դրույթներ պարունակող փաստաթուղթ է, որը ոչ մի իրավական հիմք չունի. «Այդ հայտարարությունում, ի թիվս մարդու իրավունքների պաշտպանության ենթակա օբյեկտներին, նշված է նաև սեռական փորքրամասնությունները և սեռային ինքնության առումով խնդիրներ ունեցողների մարդու իրավունքների պաշտպանությունը»:

Կարինե Դանիելյանը հետաքրքրվեց, թե ինչն է Հայաստանին ստիպում միանալ նմանատիպ հայտարարությանը. «Միշտ համարվել է, որ մարդկանց մոտ 4-5 տոկոսը ունի այդխպիսի շեղումներ , դա եղել է դարերով ի վեր և ընկալվել է որպես հիվանդություն, որպես շեղում»: Տիկին Դանելյանը նշում է, որ այդպիսի փաստաթղթերի ստորագրումը վտանգում է պետության ազգային անվտանգությունը:

«Հայաստանի վերարտադրության տեմպերը շատ ցածր է, որովհետև ունենք և միգրացիա, և ցածր ծնելիություն: Այս պարագայում ինչպես պետք է մոտենալ, եթե դա դառնում է մշակույթի մաս, դա հարվածում է ազգային անվտանգությանը: Եթե երեխան մտնում է դպրոց և կարդում է այն գրքերը, որտեղ գրված է. «սերը լինում է երեք տեսակ` կին-կին, կին-տղամարդ, և տղամարդ-տղամարդ, երեխան ուրեմն հասկանում է, որ դա թույլատրելի պահվածք է, հետո էլ կանգնում ստորագրած այդպիսի փաստաթղթերին է հղում կատարում: Դա մտավ մշակույթի մեջ: 4-5 տոկոսը կդառնա 40»:

Միևնույն ժամանակ տիկին Դանիելյանը հաստատում է, որ այդ մարդիկ չպետք է խոշտանգվեն, ծեծի ենթարկվեն և նրանց հանդեպ բռնություններ կատարվեն, բայց հիմա բարձրանում է այդ մարդկանց կենսաբանական տոկոսը, այն դառնում է մշակույթի մաս:

ԱԳՆ ներկայացուցիչն այդ հայտարարությանը Հայաստանի միանալը բացատրեց հետևյալ կերպ. «Այո մենք այդ խնդիր չունենք այն աստիճան, ինչպես շատ երկրներ, և հենց այդ մտահոգությունից, որպեսզի այդ խնդիրը մեզ մոտ երբևէ չհասնի այդ աստիճանին, մենք միացանք այդ հայտարարությանը: Որպեսզի այդ անձանց նկատմամբ բռնություններ չկիրառվեն, այդ անձիք կարծրատիպային մոտեցումների չենթարկվեն, չոտնահարվեն նրանց իրավունքները, ցավոք մենք ունենք նման տվյալներ»:

Կառավարման փորձագետ Հարություն Մեսրոբյանը բոլորի ուշադրությունը հրավիրեց այն փաստին, որ Իսրայելը ոչ մի փաստաթուղթ չի ստորագրում, առավել ևս եթե դա իր պետության շահերից չի բխում. «Եթե Իսրայելը լսեր միջազգային խոհուրդները կամ ստորագրեր միջազգային փաստաթղթերը, իրենք որպես պետություն չէին կարողանա կայանալ»:

Հարություն Մեսրոբյանի կարծիքով, ցանկացած փաստաթուղթ առնվազն պետք է անցնի երկու փուլ` խնդրի ուսումնասիրություն և այդ խնդրի քննարկումը հենց տվյալ խմբին վերաբերող ներկայացուցիչների հետ: «Եթե մի օր մի արևամոլ են ծեծում, ապա ամեն օր հազարավոր երիտասարդների, ընդ որում, չունենք հետազոտություն, փորձագետների կարծիք, և որոշում ենք թուղթ ստորագրել: Այդ փաստաթղթով վտանգվել է սեռական փոքրամասնությունների իրավունքն այն պարզ պատճառով, որ սեռական փոքրամասնությունների հետ չի քննարկվել այդ փաստաթուղթը»,-ամփոփեց կառավարման փորձագետը:

Հասարակական-քաղաքական գործիչ, կենսաֆիզիկոս Խաչիկ Ստամբոլցյանն էլ հերքեց սեռական փոքրամասնությունների գենետիկորեն շեղման փաստը և շեշտեց նմանապիտ փաստաթղթերի առկայության հիմնական պատճառը. «Սա գլոբալ ծրագիր է` մասոնական կառույցների կողմից մշակված, որոնք ուզում են աշխարհը ջնջել: Ես էլ նարկոման եմ, ես էլ դրանից եմ հաճույք ստանում, ինձ էլ տվեք փոքրամասնության կարգավիճակ և պաշտպանեք իմ շահերը»:


Присоединение Армении к заявлению о защите прав человека в вопросах сексуальной идентичности опасно с точки зрения нацбезопасности

Присоединение Армении к заявлению о защите прав человека в вопросах сексуальной идентичности опасно с точки зрения национальной безопасности, считает доктор географических наук, председатель «За устойчивое человеческое развитие» Карине Даниелян.

9 декабря 2008 года на заседании Генеральной Ассамблеи ООН, посвященной 60-летию декларации прав человека, представитель Аргентины от имени 66 государств обратил внимание на необходимость защиты прав сексуальных меньшинств и отмены уголовного преследования за гомосексуализм, выразив серьезную озабоченность тем, что лица с нетрадиционной сексуальной ориентацией во многих странах по-прежнему подвергаются запугиванию и преследованиям, а их права нарушаются.

«Присоединение к этому заявлению может создать проблему на уровне национальной безопасности, так как это может сделать гомосексуальность частью культуры страны, что еще больше сократит темпы демографического воспроизводства», - сказала она в понедельник на пресс-конференции.

По словам Даниелян, темпы демографического воспроизводства в Армении гораздо ниже, чем в той же Европе, потому что наряду с низкой рождаемостью в стране существует еще и проблема с миграцией.

«Да, я считаю, что насилие в отношении этих людей недопустимо, но нельзя также допустить, чтобы гомосексуализм вошел в культуру страны», - сказала Даниелян.

В свою очередь начальник управления по международным организациям МИД Армении Дзюник Агаджанян отметила, что заявление касается лишь борьбы с насилием в отношении сексуальных меньшинств и вовсе не призывает сделать гомосексуальность частью культуры.

«Армения присоединилась к политическому заявлению, которое показывает политическую позицию страны касательно проблемы с насилием в отношении людей с нетрадиционной ориентацией», - сказала она.

По ее словам, в заявлении говорится о том, что, независимо от сексуальной идентичности, человек не должен подвергаться насилию и преследованиям или какой-либо дискриминация. «Я не думаю, что в нашей стране найдется человек, который скажет, что это не так и что закон должен применяться по-разному, в зависимости от сексуальной идентичности человека. Закон одинаков для всех», - отметила Агаджанян.

January 7, 2009

Silver & Gold party

Deem Communications and its partners, Aftershock productions and Square One , hosted their annual Silver&Gold party at Square One on January 5th, 2009. It was a unique event when we remembered our old and kind times. Somehow people were comparing this party with Monte Cristo and they still miss that club, because it was the first Armenian club where we could feel totally free, even dance on the tables.
Square One is a lovely place for us, they are very friendly with customers. I recommend this restaurant as a friendly place with yummy cuisine.
Also I would like to mention that last several years' best events Armenia are being organized by Deem Communications.

Mostly I am happy that both Square One and Deem Communications are not homophobic. During the party nobody hurt that sweet gay couple while they were hugging and dancing together.

As Deem Communications mentioned: "Silver&Gold will be the First REAL Party of the Year". And it was true. Thanks to organizers, hope such parties will find place more often. Deem Communications helped us to start a real Happy Year.

Mamikon Hovsepyan